Kościół parafialny w Górze Kalwarii to przykład architektury barokowej. Wybudowany został w latach 1756-1759 według projektu Jakuba Fontany, twórcy przebudowy Zamku Królewskiego w Warszawie, pałacu w Otwocku Wielkim, gmachu Collegium Nobilium w Warszawie i wielu innych pereł architektury. Pierwotnie na tym miejscu wznosił się kościół drewniany, ufundowany jeszcze przez biskupa poznańskiego Bogufała II. Obecny gmach kościoła wybudowano kosztem Franciszka Bielińskiego, marszałka wielkiego koronnego z czasów króla Augusta III Sasa.

Franciszek Bieliński był posiadaczem pobliskich dóbr otwockich, starostą osieckim, garwolińskim, posłem na sejm z ziemi czerskiej. Jego grobowiec znajduje się w podziemiach.

Kościół pierwotnie był w posiadaniu zakonu bernardynów, później zajmowali się nim księża diecezjalni a od siedemdziesięciu lat opiekuje się nim zakon marianów.

Kościół jest murowany, przylegają do niego zabudowania klasztorne. Składa się z prostokątnego korpusu nawowego oraz prezbiterium. Wewnątrz można podziwiać obrazy, zapewne z kręgu Szymona Czechowicza, jednego z najwybitniejszych polskich malarzy barokowych. Są to:  „Wizja św. Franciszka”, „Święta Rodzina”, „ Św. Antoni z Padwy” i „Ofiarowanie w świątyni”. Zachowało się także 14 barokowych stacji Męki Pańskiej z II połowy XVIII w. W prezbiterium znajduje się obraz z XVII wieku, przedstawiający Maryję ze św. Karolem Boromeuszem i św. Ambrożym. W zachrystii kościoła uwagę przykuwają komody z XVIII wieku. W ołtarzu głównym umieszczono obraz Matki Bożej Górskiej, zwanej także Łaskawą Matką Pocieszenia lub Matką Bożą Pocieszenia. Dzieło pochodzi z początku XVII w. i przedstawia Marię z Dzieciątkiem. Ciekawymi zabytkami są chrzcielnica z XVII w. oraz XVIII – wieczna, rokokowa ambona. W ołtarzu bocznym, wykonanym z czarnego marmuru, znajdują się relikwie Św Waleriana, męczennika z III wieku. Na bramie prowadzącej do kościoła umieszczono cztery figury przedstawiające św. Bernarda Sieneńskiego, św. Antoniego Padewskiego, św. Franciszka z Asyżu i św. Jana Kapistrana.